• سه شنبه 4 شهریور 1404
  • الثُّلاثَاء 2 ربیع الاول 1447
  • 2025 Aug 26
یکشنبه 25 آذر 1397
کد مطلب : 41093
لینک کوتاه : newspaper.hamshahrionline.ir/nPYD
+
-

نمادهای روستا را روی دیوار های تهران نقاشی کنیم



عنایت‌الله‌ نظری نوری|نقاش

نقاشی دیواری قرار است آرامش را مهمان شهر ما کند. چون هنر باعث آرامش روح است. فرقی هم نمی‌کند موسیقی باشد یا نقاشی، خطاطی باشد یا عکاسی. هنر نقاشی روی دیوار آرامش را به خیابان و کوچه‌ها می‌آورد. برخی دیوارهای شهرمن زیر بار فرسودگی کمر خم کرده‌اند و منتظرند تا رنگی روی آن پاشیده شود و چرک و چروک آن را بگیرد. از سوی دیگر نقاشی دیواری هم برای خود اصولی دارد. برخی نقاشی‌های دیواری، شهر ما را خسته کرده‌اند. تصاویر شلوغ و درهم و رنگارنگ یا دیوارهایی که چند بار نقاشی شده‌اند از همان دیوارهای خسته‌اند. بگذارید مثالی بزنم. وقتی یک بیت شعر ناب از حافظ را روی کاغذی سفید می‌نویسید زیباتر است یا وقتی تمام کاغذ را از بالا تا پایین شلوغ و درهم پر از ابیات می‌کنید؟ آن وقت مخاطب نمی‌تواند و نمی‌داند چه کند. هیچ بیتی هم روی مخاطب تأثیرگذار نیست. این حکایت برخی از نقاشی‌های دیواری شهر ماست. نقاشی‌های دیواری با یک موضوع واحد اثرگذارتر است. اگر مخاطب نتواند با اثر هنری، دریافت هنری و زیبایی‌شناسی داشته باشد آزرده و دلزده یا به عبارت عامیانه‌تر خسته می‌شود.



نقاشی‌هایی با موضوع‌هایی که با ذهن ما آشنا نیست نه تنها آرامشی به ارمغان نمی‌آورد بلکه ما را آشفته می‌کند. طبیعت، درختان، دریا، کودکان شاد و موضوعاتی از این قبیل برای نقاشی دیواری با هدف آرامش رهگذران مناسب است. وقتی از روستایی رد می‌شوید و از بالای دیوار کاهگلی باغی شاخه اناری را می‌بینید احساس خوشایند و آرامش بخشی را تجربه می‌کنید. این حس را می‌شود با نقاشی دیواری در شهر دودآلود و پرترافیک تهران هم برای عابران ایجاد کرد. نقاشی دیواری قرار است تیزی‌ها و سختی‌ها محیط شهری را تلطیف کند. بهترین المان‌ها برای نقاشی دیواری، المان‌های طبیعت یا المان‌هایی از زندگی روستایی است. نقاشی دیواری می‌تواند بستر خوبی باشد تا شهروندان را به زیبایی و سادگی زندگی روستایی دعوت کنیم و برای همان چند ثانیه که از روبه‌روی دیوار می‌گذریم، آرامش را با نگرانی و آشفتگی جایگزین کنیم. حتی نقاشی دیواری می‌تواند به داخل برج‌های سربه فلک کشیده هم برود و سکوت را بشکند. چه خوب خواهد بود که دیوار لابی برج‌ها را با نقاشی‌هایی از شهرهای ایران مثل یزد یا آثار هنرمندان صاحب نام ایرانی بپوشانیم. آن وقت می‌توانیم امیدوار باشیم که تهران هم شهر مهربانی باشد. 

این خبر را به اشتراک بگذارید